Bygningar

KRÚNAN Á VERKINUM

Gjørt til fulnar

Summir bygningar eru byggilistalig meistaraverk. Summir enntá somikið ikoniskir, at teir eru vorðnir ímyndin av einum býi – eitt nú Glasir og nýggja sjóvinnuhúsið í Havn, ið Dekostovan hevur dekorerað við skeltum, leiðbeiningum, brandplanum og veggjadeko. Tá ið vit á Dekostovuni dekorera ein bygning, leggja vit síðstu hond á. Vit tryggja, at har er ein reyður tráður í øllum. Hetta er putlut arbeiði. Hetta krevur nærlagni.

Hvat skal dekorerast?

Ynskini frá kundum okkara eru ofta líka ymisk, sum bygningar sjálvir eru ymiskir: Bensinstøðir, kaffibarrir, fólkaskúlar, flogvøllir – you name it. Vit á dekostovuni fáa dekorerað at kalla allar bygningar, og tá vit fara til verka, tryggja vit okkum altíð, at úttrykkið er samanhangandi – innan og uttan.

Hvussu skal tað dekorerast?

Skulu vit dekorera við vanligari foliu ella frostfoliu?
Skal folian skerast tvørturav og virka sum ein skilaveggur?
Skal folian endurspegla samleikan hjá fyritøkuni?
Skulu innan- og uttanduraskeltini leiðbeina gestunum?
Ella skulu tey kanska fortelja onkran boðskap?
Skal bygningurin síggjast í myrkri? So eru ljósskelti ein skjót og ómakaleys loysn.

Nógv kann sigast um úrvalið og um tænastuveitingina, men tað stutta av tí langa er, at einans hugflogið setur markið fyri, hvat letur seg gera.

Fólk síggja ikki deko, sum ikki sær fólk

Einki verður gjørt upp á hálvt. Føroyskir bygningar skulu standa væl í fólkaeygum. Tí fara vit ofta út á økið, taka í hondina á kundanum og møta fólkunum, ið dagliga ferðast í bygninginum. Vit ganga høgt upp í deko, men kundin og viðskiftafólk hansara eru hægst í metum. Orkar tú ikki meir møsn? So sært tú vørulistan her.